Terugblik van een een oma, over onze kleindochter die gezond is geboren.
“Het was gewoon pech dat ze op 4-jarige leeftijd ziek is geworden en de zeldzame ziekte Bronchiolitis obliterans kreeg waardoor, haar longblaasjes onomkeerbaar kapot gaan. Wat hebben we geleefd tussen hoop en vrees om de ziekte tot stilstand te krijgen om uiteindelijk te horen dat ze op de longtransplantatie lijst kwam te staan wanneer ze 5.5 jaar zou worden.
Het hoort niet dat je kleinkind niet kan rennen. En nog heb ik de echo in mijn hoofd van haar uitspraak toen ze net ziek was: Ik kan nog niet rennen! Hoop had ze nog dat het mee zou vallen. Maar het kwam niet meer goed en ze kon steeds minder lang alles volhouden. Toch verbaasde ze iedereen door met een longcapaciteit van zo’n 30% nog stukjes te fietsen en te wandelen en te dansen. Het was echter hartverscheurend dat ze op school met de gymles ook niet mee kon komen en dat ze altijd een maatje nodig had die haar zuurstofles droeg als ze op het schoolplein mee deed. En ja zo nu en dan lukte niks en bleef ze thuis en miste ze haar vriendinnetjes. Sportief was en is ze altijd geweest en zwemles wilde ze graag en dansen.
Alles werd geprobeerd en wat is het dan een WONDER dat er na 9 maanden wachten toch ineens longen voor haar zijn. En vanaf de eerste minuut voel en zie ik de blijdschap en het verdriet verweven in onze kleindochter. Zo nu en dan benoem ik het: Die longen boffen maar dat ze langer mogen blijven leven bij jou Sophie.
En op deze dag hebben vast nog meer kindjes organen gekregen. Wat fijn hé, om er zo over te praten, dat voelt heel goed en natuurlijk. En naar de maatschappij zend ik dankbare signalen uit, bid en denk aan de familie van de kleine lieve donor!
En toen we dan op IC naast haar zaten en haar ontspannen zagen ademhalen, WOH wat was dat fantastisch! Door haar sportieve en sterke lijf nam ze zelf het ademen over van het beademingsapparaat! In 24 uur tijd kon ze het zelfstandig al doen. Zes dagen na de transplantatie mocht de neusbril en het zuurstof er dus af. En na drie maanden zit onze kleindochter weer op school. Ook gaat de elektrische ondersteuning van de fiets er binnenkort af, krijgt ze inmiddels zwemles en is de levenslust volop aanwezig. En een half jaar erna was ons dametje zelfs in de kerstvakantie aan het skiën in de bergen. Wat een toegift van kwaliteit en dat alles dankzij die kleine, lieve donor!”
